Skip to main content


RP Logo ster 82 (VV)HISTORIE
KORPS RIJKSPOLITIE



VERKEERSGROEP 's-HERTOGENBOSCH
UIT HET ARCHIEF VAN WILLEN CAZEMIER

Politieloopbaan W. Cazemier
In dienst vanaf 12 juli 1945, groep Grootegast, Post Niekerk

Per 1 september 1952 Verkeersgroep den Bosch
Per 1 februari 1961 Verkeersgroep Groningen
Per 16 maart 1971 Verkeersgroep Utrecht
Per 1 oktober 1978 hoofd meldkamer district Utrecht
Per 1 april 1984 met FLO.
Foto's Verkeersgroep 's-Hertogenbosch 1952 - 1961
VKG 's-Hertogenbosch casemier 1(7V)
Nog eenmaal samen op de foto.op de foto van links naar rechts. Zittend: Onbekend, den Broeder, Waanders, majoor Becker, adjudant Hoekstra, en Schellings.
Staande: Meerens, Kuypers, Zwambach, Besselink, Stoffele, Arends, Blekkenhorst, van Berkel, Salfischberger, van der Steeg, Daniels, de Haas, Niedek, onbekend, van Velden, Cazemier, Verhoef en Simissen.
 
Bij dit afscheid maakte de districtscommandant bekend, dat de opperwachtmeester Waanders met ingang van 1 november 1960 was benoemd tot commandant Verkeersgroep te 's-Hertogenbosch en met ingang van dezelfde datum was bevorderd tot adjudant en dat opperwachtmeester den Broeder met ingang van 1 november 1960 was benoemd tot commandant van de Verkeersgroep Roermond en met ingang van dezelfde datum was bevorderd tot adjudant.

30 november 1960. De commandant van de verkeersgroep 's-Hertogenbosch, de adjudant Hoekstra neemt afscheid in verband met functioneel leeftijdsontslag. Adjudant Hoekstra was van geboorte een echte Fries.
Hij was er trots op bij het Wapen van de Koninklijke Marechaussee te hebben gediend. Hij was ook een van de eerste verkeersgroep commandanten van het Korps Rijkspolitie. Hij ging er prat op nimmer een ondergeschikte bij een hogere chef te hebben gerapporteerd. dat lag niet in zijn aard. Misdragingen van zijn personeel bestrafte hij zelf. Daar kwam geen chef aan te pas.
Tegen een nieuwkomer zei hij altijd: "vanaf dit moment heb je mijn volle vertrouwen. Mocht ik er achter komen dat je mijn vertrouwen beschaamd, dan zal ik je dat onmiddellijk zeggen. Het lijkt mijn dan het beste dat je meteen overplaatsing aanvraagt". Zo was hij. Iemand die het bij hem had bedorven, had geen leven bij hem.
Vanaf het begin van 1960 was ik Cazemier administrateur op het bureau van de adjudant werkzaam. Aanvankelijk met tegenzin. Ik werkte liever op de weg. Tot mijn overplaatsing naar Groningen per 1 februari 1961, heb ik bureauwerk gedaan. Voor het eerst in het leven van de adjudant mocht ik, als ondergeschikte, de post openen. Dit werk deed hij eerst altijd elf. Een half jaar voor zijn afscheid ging hij mij daar mee belasten. Hij zei: "Ik moet nog maar een half jaar dienen. Jij regelt het bureauwerk en jij maakt de post open. Ik kom o nu en dan wel eens kijken.

VKG 's-Hertogenbosch casemier 8(7V)Foto's boven. Adjudant Hoekstra neemt afscheid van de Districtscommandant majoor Becker.

VKG 's-Hertogenbosch casemier 9(7V)
De gaande en de komende man. Adjudant Hoekstra draagt met een handdruk de sleutel over aan de nieuw benoemde commandant, de opperwachtmeester Waanders van de verkeersgroep Utrecht. Tot 31 januari heb ik onder deze commandant gediend.


Motorongeval.

Als leden van de verkeersgroep 's-Hertogenbosch, begeleidden we veel scheepsschroeven-transporten van Drunen naar Rotterdam. Maar ook wel een enkele keer naar Amsterdam en Vlissingen. Ik ben bij veel transporten aanwezig geweest. Meestal reden we dan op een solomotor. Soms maakten we gebruik van een personenauto of een motor met zijspan. We waren altijd met twee man. Wanneer we het transport op de plaats van bestemming hadden gebracht, dan ging het weer met de meeste spoed terug naar 's-Hertogenbosch.
Op een zekere dag hadden collega , wachtmeester de Moor en ik, per solo motor een transport begeleid naar Rotterdam. Tijdens de terugreis van Rotterdam, raakte collega de Moor, betrokken bij een verkeersongeval. We reden met een snelheid van ongeveer 130 km. per uur. De Moor was  patrouille-commandant en reed ongeveer 50 meter voor mij.
Ter hoogte van Gorinchem, bij het passeren van een hoge brug, zag ik op de kruising, ongeveer 100 meter voor ons een personenauto stilstaan op het voor ons gelegen linker weggedeelte. Toen de Moor ongeveer 25 meter van deze auto was verwijderd, sloeg de bestuurder – uit zijn richting gezien – linksaf en blokkeerde daardoor voor ons de doorgang. Deze afstand was voor de Moor te kort om een aanrijding te voorkomen. De Moor remde uit alle macht. De motor slipte en kwam op de linker zijkant te liggen. De motor raakte de auto bij het achterwiel, waardoor motor en berijder afzonderlijk verder gleden. De Moor bracht het er goed vanaf. De motor en auto hadden schade. Het betrof een personenauto met een Frans kenteken. De inzittenden waren een Frans echtpaar. Op de achterbank lag , zoals later bleek , een grote kwaaie hond.
De Fransman bracht zijn auto op de door hem ingeslagen zijweg tot stilstand . Hij verklaarde dat hij ons niet had zien naderen.
Doch o wee. Ook zijn vrouw verliet de auto. Zij vergat het portier te sluiten. Daardoor kon de hond de auto verlaten.
Ook was ter plaatse een kantonnier van Rijkswaterstaat gearriveerd. Hij was getuige van het ongeval geweest. Hij was op de fiets en droeg een lange leren jas.
De hond had blijkbaar honger, want hij vrat meteen een stuk uit de leren jas van de kantonnier. Men was vergeten de hond een muilkorf aan te doen.
Wat de Fransman toen allemaal aan zijn vrouw vertelde – schreeuwde – kon ik niet verstaan. In korte tijd sprak hij een hele hoop Franse woorden.  Ik kreeg de indruk dat ze er flink van langs kreeg.
Door een inspecteur van gemeentepolitie Gorinchem werd van het voorgevallende en proces-verbaal opgemaakt. Ongeveer drie maanden later werden de Moor en ik , door het Kantongerecht te Gorinchem opgeroepen als getuigen. De Franse bestuurder, die niet aanwezig was werd door de kantonrechter bij verstek vrijgesproken.
De bestuurder was ter plaatse onbekend. Hij had stilgestaan om op de wegwijzer te kijken. Voordat hij linksaf sloeg, had hij naar voren en naar achteren gekeken. Toen hij geen verkeer zag naderen was hij linksaf geslagen.
De kantonrechter had een rekensom gemaakt. Onze snelheid was 130 km. per uur. Dat wilde zeggen, ruim 37 meter per seconde. De afstand verhoging in het wegdek en de kruising was ongeveer 100 meter. Deze afstand werd door ons in drie seconden afgelegd.. De bestuurder had daardoor weinig tijd naar links af te slaan.Voordat hij de weg had verlaten waren wij er al.
Het is maar hoe je het bekijkt.



VKG 's-Hertogenbosch casemier 10(7V)
Deze foto werd genomen door de technische Recherche te 's-Hertogenbosch. Ergens langs de Rijksweg Nijmegen naar 's-Hertogenbosch ter hoogte van Schayk. De foto diende als voorblad van de Rijkspolitie kalender. Het doel was daarmede de goede verstandhouding tussen Rijkspolitie en Wegenwacht uit te beelden.
Op de foto Cazemier en den Broeder en een lid van de Wegenwacht.

VKG 's-Hertogenbosch casemier 10a(7V)
Het resultaat.


Een feestje bij de familie Shelling thuis.
De wachtmeester Shelling geraakte tijdens een begeleiding betrokken bij een verkeersongeval. Hij brak een been en belandde in het ziekenhuis te Dordrecht. Na zijn thuiskomst raakte hij danig in de put. Hij vermoedde dat hij nooit weer dienst zou kunnen doen. In overleg met zijn vrouw werd er een feestje georganiseerd. De versnaperingen en de drank namen we zelf mee.
Hieronder zie je het resultaat. Schelling zit er weer lachend achter de tafel. later op de avond gaf hij tijdens het zingen met zijn gipsbeen de maat aan.

VKG 's-Hertogenbosch casemier 11(7V)
De feestgangers. Vlnr; Simissen, Kuijpers, Meerens, Verhoef, Van der Velde, Schelling en Salfischberger.

VKG 's-Hertogenbosch casemier 12(7V)
Vlnr; Van der Steeg, Kuijpers, Verhoef, van der Velde, Schellings en Salfischberger.

VKG 's-Hertogenbosch casemier 13(7V)
Vlnr zittend; Schelling, Salfischberger, Mevr. ?, Mevr. ?, Blekkenhorst, Delleman en Den Broeder.


Salaris perikelen.

Nu, in de tijd van de vele computers, banken met bankrekeningen, kun je het je niet voorstellen, dat het vroeger zoveel anders was.. Nu krijg je maandelijks op een vooraf bekend gemaakte dag, je salaris of pensioen bijgeschreven op de bank- of  postrekening.
Vroeger kreeg je het geld, handje contantje. Het werd aan kas uitbetaald. Veel bedrijven hadden speciaal bedrukte loonzakjes.
Ik kan mij herinneren dat mijn ouders, de opbrengst van geleverde melk aan de fabriek, ontvingen in een speciale enveloppe. De melkrijder die de melk naar de fabriek bracht, kreeg de loonzakjes van de fabriek. Hij deponeerde ze in een kistje op de melkwagen en gaf ze aan de boeren af op het moment dat hij de lege melkbussen terugbracht. Zoiets zou in deze tijd van berovingen niet meer mogelijk zijn.
Hoe ontving ik mijn salaris bij de politie. Voordat je het geld ontving was er veel aan vooraf gegaan. In de beginjaren ontvingen we ons salaris van de groepscommandant. Het werd aan kas uitbetaald en je tekende  voor ontvangst. Deze wijze van uitbetalen eindigde in het jaar 1967. In dat jaar moest ieder personeelslid een bankrekening hebben geopend. Vanaf mei 1967 werd het salaris op deze rekening overgeschreven. Een grote verandering, die niet door alle personeelsleden werd gewaardeerd. Vooral veel ouderen hadden daar veel moeite mee.
Wat was het geval.
Velen waren gewend, om de enveloppe, waarop het eindbedrag stond vermeld, terstond in het ronde archief (prullenmand)  te gooien. Het meeste geld ging in een zak van de tuniek. Een gedeelte verdween in de portemonnee van de wachtmeester. Thuis gekomen werd de inhoud van de jaszak bij moeder ingeleverd. Daar moest zij  dan weer een maand mee zien rond te komen.
Ook in het jaar 1960, toen ik werkzaam was op het bureau van de commandant van de Verkeersgroep te ’s-Hertogenbosch, werd het salaris aan kas uitbetaald.
De groepscommandant betaalde het salaris uit. Aan het eind van de maand haalde ik de salarislijst bij de comptabele  op het Gewestbureau. Toen , in 1960, het bureau van de Territoriale Inspecteur. Meestal lag de salarislijst , na de middag, tegen 3 uur klaar.
Daarna begon mijn werk, Op een groot vel papier met vele kolommen werd het salaris uitgerekend. Er waren diverse aftrekposten. De groepscommandant was belast met de inning van de vakbondsgelden, spaarrekeningen en dergelijke.
In vierkantsberekening werd alles gecontroleerd. Uiteindelijk moest alles op de lijst, op de cent nauwkeurig, kloppen. Rekenmachines waren niet voorhanden. Gelukkig had ik op de lagere school voor rekenen hoge cijfers. Dat kwam mij nu van pas.
Daarna nam ik de enveloppen. Hierop vermeldde ik de naam van de wachtmeester, het totaalbedrag en de inhoudingen die hadden plaatsgevonden.
Verder enkele enveloppen waarin de inhoudingen moesten worden gedeponeerd Aan de hand van deze bedragen werd uitgerekend, hoeveel  bankbiljetten en kleingeld benodigd waren.
Het totaalbedrag was reeds op rekening van de verkeersgroep gestort.
De volgende dag  nam de commandant verkeersgroep contact op met de bank en deelde mede, welke coupures hij nodig had. Tegen 11 uur werd het benodigde geld opgehaald.
Na terugkeer op het bureau begon het vullen van de enveloppen. Het vullen deden we samen. We waren altijd blij , dat we, aangekomen bij de laatste enveloppe, nog precies het geld overhadden, dat op deze enveloppe stond vermeld.
Wanneer  al deze handelingen hadden plaatsgevonden, konden de leden het salaris ophalen op het bureau. Maar eerst de salarislijst tekenen voor ontvangst. Nadat de salarislijst door alle leden was getekend werd deze teruggestuurd naar de comptabiliteit


 VKG 's-Hertogenbosch casemier 7(7V)

Januari 1961. Ik neem afscheid van de Verkeersgroep te 's-hertogenbosch. Nog een maal een samenkomst meemaken in het zuiden. Met ingang van 1 februari 1961 werd ik bij de Verkeersgroep Groningen geplaatst. Drie maanden lang heb ik onder commando van adjudant Waanders de groepsadministratie verzorgd. Voor de commando wisseling had ik de stille hoop, dat ik weer de buitendienst in zou kunnen gaan.
Ik dacht nieuwe heren, nieuwe wetten. Toon ik adjudant Waanders voor de eerste keer ontmoeten  werd die hoop meteen de grond in geboord. Tijdens dat gesprek benoemde hij mij meteen tot zijn administrateur. Zijn voorganger Hoekstra, hadd te veel goede dingen van mij verteld. Toch denk ik met plezier aan deze drie maanden terug. Ik kon zeer goed met adjudant Waanders opschieten. Ik heb met veel plezier bij de Verkeersgroep gewerkt. Ik kan terug zien op een mooie tijd. Met de collega's kon ik het goed vinden en ook als gezin hadden we in Brabant goed naar de zin.

VKG 's-Hertogenbosch casemier 5(7V)

 VKG 's-Hertogenbosch casemier 2(7V)

VKG 's-Hertogenbosch casemier 3(7V)

VKG 's-Hertogenbosch casemier 4(7V)


Naar >  overzicht van deze groep

 Reacties en/of aanvullingen op dit artikel Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. het ons. Wel graag de naam v/h artikel en/of het fotonummer vermelden.
Belangrijk. Stuur geen foto's uit boeken, facebookpagina's of websites in. Deze mogen wij niet publiceren.
Het is niet toegestaan
om foto's van deze site elders te publiceren bv op een website of facebookpagina.
 Help ons want alleen samen kunnen we er echt iets moois van maken. Lees hier hoe.

De naam Rijkspolitie.org wordt gebruikt door deze website en is als domein in Nederland vastgelegd. Er mag naar deze site verwezen worden vanaf andere websites die soortgelijke doelstellingen hebben. Het doel van Rijkspolitie.org is de historie van het voormalige Korps Rijkspolitie samen met andere, in het bijzonder oud-Rijkspolitiemensen, zo goed mogelijk te beschrijven en vast te leggen voor geïnteresseerden.

Regelmatig worden er op deze site toevoegingen en wijzigingen aangebracht. Om deze snel te kunnen vinden houden we een lijst bij met de laatste toevoegingen en wijzigingen.
Bekijk hier de lijst.
Zoekhulp
Er staan op onze site al meer dan 2000 artikelen waarvan sommige ook nog met meerdere pagina’s. Als je iets specifieks zoek is het natuurlijk niet te doen om al die documenten even na te lopen. Daarom deze leeswijzer / zoekhulp.
Vervolg zoekhulp....