.jpg)
.jpg)
DISTRICT ZWOLLE / OVERIJSSEL
PRIKBORD LANDGROEP VRIEZENVEEN
HERINNERINGEN UIT DE OUDE SCHOENENDOOS
Deel hier je herinneringen van jouw tijd bij de Rijkspolitie met anderen. Stuur je foto's en of verhalen in via info@rijkspolitie.org.
Geplaatst op 27-2-2013.
Staand van links naar rechts: Jaap van de Meer, Jan Winter, Roelof Geerligs en Jehannes Brouwer.
Geknield: Jan Oude Geerdink en Richard Timmerman.
Bekijk hier het archief van Jan Oude Geerdink.
Met dank aan: John Mokkenkate.
Roelof Geerligs met de in beslag genomen vuurwapens.
Het afgerichte wapenhondje van Henk van Ankum.
Bij de boerderij aangekomen parkeerden we onze onopvallende dienstauto van de Veld en Milieupolitie Ommen, een goudkleurige Simca 1100 op het erf van de boerderij. De boer die aan het werk was kwam op ons toegelopen. Nadat wij ons als politieambtenaren bekend hadden gemaakt, vertelde ik, de man het doel van onze komst. Ik vorderde hem formeel de uitlevering van alle bij hem in bezit zijnde vuurwapens en/of munitie. Ik had al wel bemerkt dat de boer niet erg veel aandacht had bij hetgeen ik te vertellen en te vorderen had. Hij was duidelijk gebiologeerd door het kleine jachthondje dat achter in onze auto op de hoedenplank zat.
“Wat is dat vor’n Huntie”sprak de man in dialect. Nou, dat zal ik je vertellen sprak Van Ankum. Je hebt mijn collega toch goed gehoord. Dat hondje is afgericht op het zoeken van wapens, sprak hij met een stalen gezicht. Het hondje is getraind op het ruiken van kruitslijm. Hij kan zo wapens opsporen. Al heb je het geweer onder zes balen hooi in de schuur verstopt, zal het hondje het vinden. Het bleef even stil en de boer keek Henk nadenkend aan. Even later zei hij:”Kom maar mee heren” en liep naar de grote hooi en gereedschapschuur op het erf. Vanonder een stapel hooibalen haalde hij vervolgens de gevorderde vuurbuks vandaan. Het was de buks die eerdere bezitters ons na hun aanhouding hadden omschreven en welke zij hadden doorverkocht.
Henk van Ankum is helaas veel te vroeg overleden. Hij was een kei in het opsporen van illegale vuurwapens en een kanjer in het verhoor. Een echte vakman, al nam hij het wel vaker met de regels niet altijd even nauw.
Op de foto aan het groepsbureau Vriezenveen, staan de in beslag genomen vuurwapens. De meeste waren stropers wapens. Enkele hebben we weggehaald vanonder een mestvaalt, bij onwetende mensen onder de tegels in de schuur, ingegraven in de grond en uit een vers gestorte betonvloer. Het resultaat kwam uit het sneeuwbal effect en het feit dat justitie (Mr, Hazewinkel uit Almelo) pal achter ons stond.
Er waren veel wapens in die tijd in ons werkgebied en er werd ook wel eens mee geschoten. Gelukkig zijn ze met een uitzondering voor mijn tijd, niet tegen ons gebruikt. Al was het wel soms spannend.
Post Vroomshoop, groep Vriezenveen van 01-01-1974 tot 01-09-1984
Voederactie te Vroomshoop in de winter van 1981. L. Jan Oude Geerdink en R. John Mokkelenkate.
1977 Afscheid adjudant Peters Groepscommandant Vriezenveen.
Met dank aan: Ria Smit.
.jpg)
2e rij: Jos K., Henk R., Jean P., Willem van M., Peter V., Ria S., Theo L.
3e rij: Ruud de G., Elly P., Joost J., Gert P., Oege van D., Dirk J., Rein M., Robert S., Harry K., Jan ter B., Herman S.
4e rij: Roelof G., Jan D., Albert den O., Roel K., Saskia B., Dirk M., Gert vd B., Peter G., Gerrit B.
5e rij: Marcel S., Leendert L., Raimond L., Jeanette ten C., Arie van T., Wim B., Marcel F., Siemen A., Johnny M., Gerrit G.
Geplaatst op 30-08-2011.
Geknield van links naar rechts: Bertil van der Heide; Peter van Duin; Jan Oude Geerdink; Oege van Dijk; Roelof Geerligs en Geri Koster..
Waarom heeft/had Vroomshoop zo’n mooi politiebureau?
Het was op een dag dat wij hoorden dat er gedebatteerd werd in de Tweede kamer over een nieuw kunstwerk. Dit kunstwerk voor de Tweede Kamer zou F 100.000,00 gulden mogen kosten.
Omdat wij al lang aan het proberen waren om ons oude postbureau verbouwd te krijgen via de toenmalige Rijksgebouwen dienst, schreven wij als personeel van de post Vroomshoop een brief naar de voorzitter van de Tweede Kamer dat wij wel iets wilden bedenken voor dat bedrag. Met dat bedrag wilden wij dan ons tochtige bureau opknappen.
Wij hadden niet durven hopen hier bericht op terug te krijgen, maar tot onze verbazing kwam er een brief met de mededeling dat onze brief was doorgestuurd naar de Minister Ed Nijpels, onder welk ministerie Rijksgebouwen dienst resulteerde.
Hiervan hoorden wij niet direct iets terug. Echter toen wij lazen dat dhr Nijpels een VVD congres in Vriezenveen zou toespreken is contact gezocht met zijn secretaris of het niet mogelijk was dat hij in eigen persoon onze situatie kwam aanschouwen. Hierover werd op het ministerie intern overlegd. Binnen enkele uren werd er al teruggebeld door de secretaris van Nijpels dat de Minister een informeel bezoek zou brengen van hooguit een kwartiertje alvorens hij naar Vriezenveen zou gaan. Echter de Minister wilde er verder geen ruchtbaarheid aan geven. Zo geschiedde. In een klein comité werd de Minister Nijpels ontvangen en werd hij rondgeleid door het bouwvallige bureau. Hij was diep onder de indruk en zou er beslist op terugkomen.
Omdat zijn bezoek iets langer duurde dan gepland kwam hij te laat op het congres aan In zijn openingstoespraak memoreerde hij naar de zeer slechte toestand waarin hij het postbureau der rijkspolitie in Vroomshoop had aangetroffen. De pers was volop aanwezig en de volgende dag stonden de kranten er vol van.
Wij hadden natuurlijk met grote passen een heleboel mensen “gepasseerd”. Dat werd niet overal in dank afgenomen. Het uiteindelijke resultaat was echter fantastisch.
En zo kwam Vroomshoop aan een politiebureau dat er zijn mocht voor die tijd. Aldus Jan Oude Geerdink.
Ook in die woning was een extra bel voor de voordeur van het bureau en van de cel. Je was dus bijna 24 uur in dienst wanneer je daar woonde. Althans zo voelde dat. Naast mijn woning was de oprit naar de garage voor de politie bus (G)roeps (S)urveillance (A)uto. In die tijd was er geen 24-uurs dienst en had je telefoonwacht. Wanneer er dus s’nachts iets gebeurde was ik vaak aan de beurt. Ook hadden wij de verzorging voor een arrestant, wanneer de cel bezet was. Deze at met onze pot mee. Ik liep dus met een bordje eten heen en weer naar de cel.
Het onderhoud van het bureau hoorde bij de Rijksgebouwendienst en deze verwaarloosde ons bureau behoorlijk. Daarom is door ons het eerder gestuurde verhaal ontstaan. Dit bureau is in de jaren tachtig helemaal verbouwd en er is een mooi nieuw bureau ontstaan. Helaas heb ik daar geen foto van.
Geplaatst op
Met dank aan
Naar > overzicht van deze groep
Naar > menu artikelen district Almelo
Naar > menu artikelen district Zwolle
Racties en/of aanvullingen op dit artikel mail het ons. Wel graag de naam v/h artikel en/of het fotonummer vermelden.
Belangrijk. Stuur geen foto's uit boeken, facebookpagina's of websites in. Deze mogen wij niet publiceren.
Het is niet toegestaan om foto's van deze site elders te publiceren bv op een website of facebookpagina.
Help ons want alleen samen kunnen we er echt iets moois van maken. Lees hier hoe.